Stukken die te laat, niet volledig of helemaal niet worden aangeleverd. Treurig maar waar; dit is dagelijkse kost voor een boekhouder. Wennen doet het nooit. Gelukkig is er Boekhoudersverdriet. Dit likeurtje dat troost biedt en hoop geeft, zorgt dat de boekhouder met vertrouwen uitkijkt naar morgen. Want morgen…, morgen is vast alles beter.
De Venetiaanse wiskundige Luca Pacioli legde in 1494 de methode dubbel boekhouden vast in een boek. Als in 1743 Gerb-Randerius den Vlotte een gestookte voorraad drank vastlegt, gebruikt hij deze methode maar beschrijft ook het recept. Dit recept wordt angstvallig bewaard in de archieven van de GBDBUBA (Geheime Broederschap der Boekhouders und Belasting Adviseurs). En helpt ook nu nog menig boekhouder tijdens die eenzame momenten. Wanneer de cijfers weerbarstig zijn en weigeren om op correcte wijze in balans te komen.
In 1669 komen we de term voor het eerst tegen in het boek van Claes Havincksma. Bijna 100 jaar later in 1760 legt een onbekende boekhouder het recept vast, sindsdien gaat het van boekhouder op boekhouder, al eeuwenlang. Ook heden ten dage pinkt menig boekhouder nog een traantje bij het aanschouwen van de administratie van zijn cliënten. Dit drankje geeft hem de troost en moed om ook daar weer een sluitend geheel van te maken.
Als in 1818 Ewo-Uderius van Skoorl de boeken sluit en als laatste de olielamp uitblaast bij de stokerij van Eble Wyber, komt zijn receptenboek in het archief van de GBDBUBA terecht.
Een van deze recepten, heden ten dage opnieuw gestookt, geeft de zwoegende en zwetende boekhouder, kracht en inspiratie, om van de chaotisch aangeleverde administratie een geordende boekhouding te smeden.
Als in 1903 dhr. L.H. Westra besluit de molen Meerswal te herbouwen, nadat de eerste molen uit 1803 is afgebrand, doet hij in de kelder een verrassende ontdekking. De vorige molenaar stookte daar drank naar eigen recept.
Van dit recept, dat we nu weer gebruiken, kunnen we dus zeggen dat het een origineel Lollums drankje is. Mag het u, zeker op kille en koude dagen, een gevoel van welbehagen geven.
